Dzieje Zachodu z perspektywy szeroko pojętego sporu o przedstawianie Boga.

Filozofowie i teologowie od dawna angażują się w intensywne debaty i refleksje możliwością sporządzania wizerunku Bóstwa. Besancon śledzi dwie główne tendencje – „ikonofilię” i ikonoklazm, czyli uprzywilejowanie i zakaz obrazów religijnych – na przestrzeni dwóch i pół tysiąclecia w kulturze Zachodu.

Dzieło Alaina Besançona rozpoczyna się od wszechstronnej analizy statusu obrazu w myśli greckiej, judaistycznej, islamskiej i chrześcijańskiej. Autor następnie podejmuje argumenty dotyczące autorytetu moralnego obrazu w europejskim chrześcijaństwie od średniowiecza po wczesny okres nowożytny. Besançon kończy Zakazany obraz badaniem, jak ikonofilia i ikonoklazm były przedmiotem debat w epoce nowoczesnej.

(opis wydawcy)